Μετατροπή του 41ου κειμένου σε πλάγιο λόγο

* Curius et Fabricius, antiquissimi viri et his antiquiores Horatii plane ac dilucide cum suis locuti sunt; 

~ Scriptor dicit / dixit Curium et Fabricium, antiquissimos viros et illis antiquiores Horatios plane ac dilucide cum suis locutos esse; 

* non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam dicuntur, sed aetatis suae verbis utebantur. 

~ Scriptor dicit illos/eos non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam dicantur, sed aetatis suae verbis uti. 

~ Scriptor dixit illos/eos non Sicanorum aut Pelasgorum, qui primi coluisse Italiam dicerentur, sed aetatis suae verbis uti. 

* Tu autem, proinde quasi cum matre Evandri nunc loquaris, sermone abhinc multis annis iam obsoleto uteris quod (tu) neminem scire atque intellegere vis, quae (tu) dicas. 

~ Philosopsus dicit illum autem, proinde quasi cum matre Evandri tunc loquatur, sermone abhinc multis annis iam obsoleto uti, quod (ille) neminem scire atque intellegere velit, quae (ille) dicat. 

~ Philosopsus dixit illum autem, proinde quasi cum matre Evandri tunc loqueretur, sermone abhinc multis annis iam obsoleto uti, quod (ille) neminem scire atque intellegere vellet, quae (ille) diceret. 

* Quin taces, ut consequaris, quod vis? 

~ Philosophus rogat quin taceat, ut consequatur, quod velit.

~ Philosophus rogavit quin taceret, ut consequeretur, quod vellet.

* Sed antiquitatem tibi placere dicis, quod honesta et bona et modesta sit. 

~ Philosophus dicit antiquitatem illi placere illum dicere, quod honesta et bona et modesta sit.

~ Philosophus dixit antiquitatem illi placere illum dicere, quod honesta et bona et modesta esset.

* Sic ergo vive, ut viri antiqui, sed sic loquere, ut viri aetatis nostrae; 

~ Philosophus admonet adulescentem ut sic vivat, ut viri antiqui, sed sic loquatur, ut viri aetatis suae/ipsorum; 

~ Philosophus admonuit adulescentem ut sic viveret, ut viri antiqui, sed sic loqueretur, ut viri aetatis suae/ipsorum; 

~ Philosophus admonet / admonuit adulescentem sic vivere, ut viri antiqui, sed sic loqui, ut viri aetatis suae/ipsorum; 

* atque id quod a C. Caesare scriptum est, habe semper in memoria et in pectore. 

~ Philosophus admonet adulescentem ut id, quod a C. Caesare scriptum sit, habeat semper in memoria et in pectore. 

~ Philosophus admonuit adulescentem ut id, quod a C. Caesare scriptum esset, haberet semper in memoria et in pectore. 

~ Philosophus admonet adulescentem id, quod a C. Caesare scriptum sit, habere semper in memoria et in pectore. 

~ Philosophus admonuit adulescentem id, quod a C. Caesare scriptum esset, habere semper in memoria et in pectore. 

* tamquam scopulum, sic fugias verbum insolens atque inauditum.

~ Caesar admonet tamquam scopulum, ut sic fugiat verbum insolens atque inauditum.

~ Caesar admonuit tamquam scopulum, ut sic fugeret verbum insolens atque inauditum.

~ Caesar admonet / admonuit tamquam scopulum, sic fugere verbum insolens atque inauditum.